Moim zdaniem: Wina babci – tak, to sprawa dla dzisiejszych babć…

Babcia spodziewająca się żyć własnym życiem może uznać, że nie jest to takie łatwe, mówi autorka bestsellerów i kochająca babcia Marika Cobbold

(Źródło zdjęcia: Getty)

'> Marika Cobbold jest pisarką i autorką bestsellerów, która napisała osiem powieści fabularnych. Jej opowiadania i artykuły dziennikarskie ukazywały się również w gazetach i magazynach w Wielkiej Brytanii i Szwecji. Teraz zakochana babcia, tutaj bada rolę bycia babcią w dzisiejszym społeczeństwie i dlaczego jest zdeterminowana, by walczyć ze stereotypami...

Marika Cobbold jest pisarką i autorką bestsellerów, która napisała osiem powieści fabularnych. Jej opowiadania i artykuły dziennikarskie ukazywały się również w gazetach i magazynach w Wielkiej Brytanii i Szwecji.

Teraz zakochana babcia, tutaj bada rolę bycia babcią w dzisiejszym społeczeństwie i dlaczego jest zdeterminowana, by walczyć ze stereotypami...

pomysły na tatuaż dla mam

Po pracy matki pojawia się poczucie winy... Poczucie winy babci

Byłem zachwycony, gdy moja córka powiedziała mi, że spodziewa się pierwszego dziecka, podekscytowany pomysłem poznania tej zupełnie nowej małej osoby. Wypiliśmy szampana. Cóż, zrobiłem. Wtedy mój zięć powiedział: „Cześć babciu”.

Kto co gdzie? Właśnie myślałam, że moja córka zostanie matką, a teraz to. Zachęcamy do zadawania sobie pytania, czy jesteśmy gotowi na rodzicielstwo. Ale nikt nigdy nie pyta, czy czujesz się gotowy na bycie dziadkiem.

Wnuki, jak mówi szwedzkie powiedzenie, są „deserem życia”. A kto nie lubi deserów, zwłaszcza takich, które tylko powodują, że inni przybierają na wadze? Ale co, jeśli nadal jesteś zajęty przeżuwaniem dania głównego?

przepis na kornwalijskie bułeczki szafranowe

Babcia, Babcia, Babcia, Nanna, Nan, tyle imion, tyle oczekiwań. Widzimy ją w telewizji, różowe policzki, srebrne włosy, garncającą, niepracującą, garncarską w swoim ogrodzie lub omawiającą swój nowy plan pogrzebowy z sąsiadką, która, nawiasem mówiąc, ma na uboczu reklamę krzesełek schodowych.

Gotuje i piecze, a jeśli jest z młodszej wersji, chodzi na spacery na łonie natury i lata na latawcach, ale w zasadzie, zgodnie z komentarzem udzielonym przez dziadka, którego jedynym zajęciem jest rozdawanie cukierków Werther's Originals: „Nigdy nie jest szczęśliwsza niż wtedy opiekując się wnukami.” I kiedy wydaje jej się, że może się podnieść i uspokoić, zostaje wywieziona, czasem dosłownie, przed liczną publiczność przez wnuka, który ma nadzieję wywołać łzę w oku Simona Cowella.

Funkcja winy babci

(Źródło zdjęcia: GETTY)

To były duże ortopedyczne buty, w które można było wejść.

Pomocni przyjaciele zasugerowali, że za wzór do naśladowania patrzę we własnej babci. Kochałem moją babcię. Często ją widywałem. Przez większość tygodni jedliśmy z nią i moim dziadkiem niedzielny lunch, a latem mieszkaliśmy obok siebie. Ich zasada przewodnia była prosta: nie pytaj, co my możemy zrobić dla naszych wnuków, ale co oni mogą zrobić dla nas.

Następnie mój brat i ja biegaliśmy na posyłki, a od czasu do czasu myliśmy wodą, przebieraliśmy się i pokazywaliśmy ich przyjaciołom. W zamian musieliśmy siedzieć przy trzydaniowych posiłkach bez mieszania, uczyć się mówić tylko wtedy, gdy ktoś do nich mówiło, siedzieć cicho i słuchać rozmów dorosłych, co nie było takie złe, ponieważ w większości wiodły barwne życie. Moja babcia była genialną pianistką i uwielbialiśmy słuchać jej gry. Jeśli potrzebna była opieka nad dzieckiem, z przyjemnością wysyłała Annie, swoją kucharkę.

Moja własna matka zbliżyła się do obecnego ideału babci, ale wciąż była droga do zrobienia. Uwielbiała swoje wnuki, a bycie kochanym to najlepsza rzecz, jaka może przytrafić się dziecku. Opiekowała się dziećmi i, dopóki miała pomoc, opiekowała się nimi, gdybyśmy odchodzili, ale jej techniki dziadków były bardzo podobne do jej rodzicielskich, to znaczy mówiła swoim małym podopiecznym, że „Tylko nudni ludzie się nudzą” podczas leżenia na sofa, książka w jednej ręce i papieros w drugiej. Dzisiejsze dzieci byłyby na Childline szybciej, niż ty mógłbyś zgasić papierosa.

W dzisiejszych czasach dobry dziadek zapewnia opiekę nad dziećmi. Ale kiedy? Jak, pomiędzy pisaniem książek, prowadzeniem domu, wyprowadzaniem psa i, ośmielę się powiedzieć, prowadzeniem życia towarzyskiego, miałabym znaleźć czas i energię?

„Jak wiele kobiet cierpiałam z powodu poczucia winy matki pracującej. Czy byłbym teraz odpowiedzialny za winę pracującej babci?

Społeczeństwo w ogóle, a media w szczególności uwielbiają szufladkę. Jeśli masz wnuki, twoje jest dane. Jeśli zostaniesz przejechany przez autobus, możesz się założyć, że nagłówek w lokalnej gazecie nie będzie zawierał informacji o fizyku jądrowym, kierowcy ciężarówki lub kimkolwiek, w co wierzyłeś przez całe życie, ale o babci. Bycie babcią to dar, szczęście lądujące na twoich kolanach. To, czego nie jest, to jeden rozmiar dla wszystkich, kim jesteś.

kremowy włoski deser

Moje wnuki to najlepsza rzecz, jaka mi się przytrafiła. Chętnie wskoczyłbym dla nich pod ten autobus. Dopiero jak to zrobię, zrób to: Autor przejechał autobusem.

W On Hampstead Heath poznajemy Thorn Marsh, dziennikarkę londyńskiej gazety, która jest bardziej oddana swojej pracy niż kiedykolwiek byłemu mężowi. Ale kiedy przetasowania w pracy sprawiają, że Thorn desperacko fabrykuje dla gazety bardzo brakującą historię z dobrymi wiadomościami, zaczyna szukać prawdy stojącej za jej stworzeniem…

'> Najnowsza powieść Mariki, O Hampstead Heath, jest już dostępna, wydana przez Arcadia Books. W On Hampstead Heath poznajemy Thorn Marsh, dziennikarkę londyńskiej gazety, która jest bardziej oddana swojej pracy niż kiedykolwiek byłemu mężowi. Ale kiedy przetasowania w pracy sprawiają, że Thorn desperacko fabrykuje dla gazety bardzo brakującą historię z dobrymi wiadomościami, zaczyna szukać prawdy stojącej za jej stworzeniem…

Najnowsza powieść Mariki, O Hampstead Heath, jest już dostępna, wydana przez Arcadia Books.