Co trzy minuty jedna osoba rozwija demencję. W tym filmie Wendy Mitchell opowiada nam o swoich codziennych doświadczeniach związanych z chorobą Alzheimera oraz o tym, jak nauczyła się z nią żyć. Czytaj dalej, aby znaleźć odpowiedzi na pytania dotyczące przyczyn choroby, objawów, postępu i leczenia oraz dowiedzieć się, co powinieneś zrobić, jeśli obawiasz się, że możesz być zagrożony.
Co to jest choroba Alzheimera?
Choroba Alzheimera jest najczęstszą przyczyną demencji (zestaw objawów obejmujących utratę pamięci i problemy językowe z trudnościami w myśleniu i rozwiązywaniu problemów). Obecnie w Wielkiej Brytanii jest 520 000 chorych.
odchudzający świat kurczak pakora
Choroba Alzheimera powoduje stopniową utratę tkanki mózgowej. Białka gromadzą się w mózgu, tworząc struktury zwane płytkami i splotami. Struktury te zaburzają połączenia między komórkami nerwowymi, powodując ich obumieranie. Choroba powoduje również niedobór ważnych przekaźników chemicznych w mózgu. Jest to choroba postępująca, co oznacza, że z biegiem czasu coraz więcej obszarów mózgu ulega uszkodzeniu, powodując rozwój nowych objawów i nasilenie istniejących objawów.
Jakie są objawy?
Żadne dwie osoby z chorobą Alzheimera nie doświadczą tego stanu w dokładnie ten sam sposób. Jednak najwcześniejszymi objawami są zwykle zaniki pamięci, ponieważ początkowe uszkodzenie mózgu często dotyczy hipokampa, obszaru, który jest kluczem do tworzenia nowych wspomnień. Chorzy mogą mieć trudności z przypominaniem sobie ostatnich wydarzeń i zdobywaniem nowych informacji.
W miarę postępu choroby utrata pamięci będzie coraz bardziej zakłócać codzienne życie, ponieważ chorzy zaczynają gubić przedmioty w domu, zapominają o spotkaniach lub rocznicach i mają trudności ze znalezieniem właściwych słów w rozmowie. W końcu mogą się zgubić w znajomych miejscach lub podczas znajomych podróży.
Zmiany nastroju są również powszechne we wczesnych stadiach choroby. Osoby cierpiące na tę chorobę mogą stać się niespokojne, rozdrażnione, wycofane lub przygnębione i stracić zainteresowanie hobby i zajęciami.
Niektóre osoby mogą również mieć problemy z językiem, rozwijać tendencję do powtarzania się lub mieć trudności z nadążaniem za rozmowami.
Deficyty wzrokowo-przestrzenne mogą skutkować trudnościami w ocenie odległości, parkowaniu samochodów czy poruszaniu się po schodach.
Cierpiący mogą również mieć trudności z podejmowaniem decyzji, rozwiązywaniem problemów i wykonywaniem prostych sekwencji zadań (np. gotowanie posiłku), gubią się lub tracą rachubę dnia lub daty.
Jak postępuje choroba?
W miarę postępu choroby objawy stają się coraz bardziej nasilone, co wymaga dodatkowego codziennego wsparcia. Niektórzy cierpiący doświadczają urojeń lub halucynacji lub rozwijają zachowania, które mogą wydawać się niezgodne z ich charakterem, takie jak niepokój, chodzenie, agresywne reakcje i wołanie.
W miarę jak komórki mózgowe umierają, naturalne odruchy, które utrzymują nas przy życiu, w tym połykanie, kaszel i oddychanie, są powoli tracone, podobnie jak zdolność do samodzielnego mówienia i poruszania się. Cierpiący również stopniowo tracą świadomość tego, co dzieje się wokół nich. W późniejszych stadiach choroby będą potrzebować pomocy we wszystkich codziennych czynnościach.
Większość ludzi umiera z powodu powikłań, takich jak zachłystowe zapalenie płuc, które może prowadzić do napadów padaczkowych lub udaru mózgu. Jest to spowodowane wdychaniem pokarmu z powodu zapomnienia o żuciu i (lub) utraty zdolności do połykania, co prowadzi do odkładania się pokarmu lub napoju w płucach. Pacjenci z chorobą Alzheimera w późnym stadium mogą nie mieć zdolności fizycznych ani świadomej potrzeby kaszlu, aby usunąć pokarm.
islandia odchudzające chipsy świata
Chorzy stają się również bardziej podatni na infekcje z powodu niedożywienia, spowodowanego utratą apetytu i utratą siły, spowodowaną brakiem ruchu.
Ponadto przykucie do łóżka z powodu niezdolności do samodzielnego poruszania się może powodować zakrzepy krwi i choroby serca, prowadzące do zawału serca.
Szybkość postępu choroby Alzheimera jest bardzo zróżnicowana – przeciętnie chorzy przeżywają 8-10 lat po pierwszych objawach, ale niektórzy żyją nawet do 20 lat. Najbardziej zaawansowane stadia choroby zwykle trwają około dwóch lat.
Jak jest traktowany?
Obecnie nie ma lekarstwa na chorobę Alzheimera, chociaż obecnie testowany lek, oparty na przeciwciele o nazwie aducanumab, został okrzyknięty potencjalnym przełomem. Wczesne wyniki wskazują, że może on niszczyć blaszki miażdżycowe w mózgu i spowalniać pogorszenie funkcji poznawczych u pacjentów z chorobą Alzheimera we wczesnym stadium.
Istniejące leczenie farmakologiczne może złagodzić lub spowolnić postęp niektórych objawów u niektórych osób.
W łagodnych do umiarkowanych stadiach można przepisać leki takie jak donepezil (Aricept), rywastygmina (Exelon) lub galantamina (Reminyl), aby pomóc w problemach z pamięcią, poprawić koncentrację i motywację oraz zwiększyć zdolność chorego do wykonywania codziennych czynności, takich jak gotowanie , zakupy i hobby.
W umiarkowanych i ciężkich stadiach choroby można przepisać memantynę (Ebixa). Lek ten może wspomagać zdolności umysłowe i codzienne życie oraz łagodzić niepokojące lub trudne objawy, takie jak pobudzenie i urojenia.
Zaleca się wytrwanie przy hobby i angażowanie się w interakcje społeczne, podczas gdy czytanie lub łamigłówki mogą pomóc w utrzymaniu stymulacji poznawczej. Praktyczne strategie, takie jak opracowywanie procedur i proste narzędzia, takie jak cotygodniowe pudełka na pigułki, mogą pomóc chorym w poruszaniu się w codziennym życiu.
Towarzystwo Alzheimera zapewnia szereg usług wsparcia i praktycznych narzędzi. Jeśli Ty lub ktoś, kogo znasz, cierpi na chorobę Alzheimera, zadzwoń na infolinię National Dementia Helpline pod numer 0300 222 1122 lub odwiedź forum dyskusyjne Talking Point pod adresem alzheimers.org.uk/talkingpoint .
Czy jestem zagrożony?
Większość ludzi zapada na chorobę Alzheimera po 65 roku życia, ale 40 000 osób w Wielkiej Brytanii żyje obecnie z demencją o młodym początku. Po osiągnięciu wieku 65 lat ryzyko zachorowania na Alzheimera podwaja się mniej więcej co pięć lat. U jednej na sześć osób w wieku powyżej 80 lat zdiagnozowano demencję.
Choroba Alzheimera dotyka dwa razy więcej kobiet niż mężczyzn. Eksperci uważają, że może to być związane z pomenopauzalnym deficytem estrogenów.
Jeśli u bliskiego członka rodziny zdiagnozowano zaburzenie, istnieje zwiększone ryzyko rozwoju choroby, ale nie jest to nieuniknione. Prowadzenie aktywnego, zdrowego stylu życia zmniejszy Twoje ryzyko.
Schorzenia, w tym cukrzyca, udar, problemy z sercem, wysokie ciśnienie krwi i wysoki poziom cholesterolu, zwiększają ryzyko zachorowania na Alzheimera. Z chorobą wiążą się również otyłość i depresja w wieku średnim.
Co powinienem zrobić, jeśli jestem zaniepokojony?
Jeśli uważasz, że Ty lub ktoś, z kim jesteś bliski, może cierpieć na chorobę Alzheimera, skonsultuj się ze swoim lekarzem rodzinnym. Nie ma jednego testu na ten stan, ponieważ należy najpierw wykluczyć stany z podobnymi objawami. Należą do nich infekcje, niedobory żywieniowe i skutki uboczne leków. Możesz zostać skierowany do specjalisty lub zostać poproszony o poddanie się skanowaniu mózgu przed postawieniem ostatecznej diagnozy.
świąteczny rodzinny obiad
Wideo