Przeczytaj ekskluzywne, pouczające fragmenty nowej książki Andrei.
(Źródło zdjęcia: Getty Images)
Loose Women’s Andrea McLean stała się zdecydowanym głosem starszych kobiet dzięki swoim odważnym i szczerym książkom.
Wyznania kobiety po menopauzie były przełomem w 2018 roku, a jejNajnowsza ta dziewczyna jest w ogniu to fantastyczny powrót do świata literatury i będzie rezonować z wieloma z nas jako onaotwiera się na temat jej toksycznych związków i rozwodów, ale stwierdza, że doprowadziły ją do wzmocnienia i szczęścia.
Książka podzielona jest na kilka rozdziałów dotyczących: „Czy po prostu istniejesz”, „Dlaczego boimy się próbować”, „Wszyscy jesteśmy mieszanką gówna i błyskotliwości” i wiele więcej.
Aby transmitować na żywo w telewizji przed milionami widzów, Andrea siedziała na krześle do makijażu i płakała, gdy jej przyjaciółka Donna powiedziała jej, że zmierza prosto do ceglanego muru. „Nie mogłam temu zaprzeczać ani próbować dłużej tego ukrywać – rozpadałam się w szwach i desperacko musiałam coś z tym zrobić” – pisze Andrea.
włochaty gulasz wołowy motocyklistów i pierogi
WIĘCEJ: Andrea McLean szczerze mówi o swoim zdrowiu psychicznym po zamknięciu po sekretnym załamaniu
Wstawanie o 5:30 rano, wyjście na siłownię przed pracą i słuchanie motywacyjnych podcastów, które mówią jej, że rzucenie jest dla przegranych. Andrea czuła się jak porażka, ale próbowała udawać wszystkim wokół niej, że wszystko jest w porządku. „Poradziłbym sobie z tym wszystkim i czułem się w 100% komfortowo z wyznaczonymi przez siebie celami. (Uwaga, spoiler: nie wierzyłem, że mógłbym zrobić którekolwiek z nich.) Za kogo, do cholery, myślałem, że jestem, mówiąc, że mogę stanąć na scenie przed publicznością i powiedzieć im, jak być niesamowitym, kiedy czuję się tak daleko z tego samego? mówi Andrea.
Ale Andrea znalazła nadzieję, szukała pomocy i wyszła z drugiej strony. Wyłącznie dla woman&home, Andrea dzieli się swoimi przemyśleniami na temat tego, dlaczego porażka jest czymś pozytywnym i jak możemy nauczyć się stawiać je na głowie.
Nie chciałem, żeby moje życie było takie
Jestem zły na siebie, że taki jestem. Ta książka ma na celu sprawić, że poczujesz się niesamowicie, ale tak, moje miejsce, w którym myślę lub opisuję siebie, jest w dół, a nie w górę. Muszę wyrwać się z tego nawyku. Czasami słyszę, jak mówię i myślę: Jak do diabła tak skończyłeś? Wiem jak: przez większość czasu byłem optymistą, ale to było zanim życie tak bardzo mnie poturbowało.
Wspaniałą rzeczą w życiu jest jednak to, że pomimo tych czasów wciąż mam moc, by zatrzymać się na moich torach i zdecydować się ponownie pomyśleć. I używam go. Porażka ma również wiele wspólnego z perspektywą i pozycją. Byłam trzykrotnie zamężna, co wystarczy, aby niektórzy z was chichotali za rękoma, że wyraźnie lubię smak tortu weselnego. To nic, czego wcześniej nie słyszałem, więc śmiało, wyrzuć to ze swojego systemu! Jestem przyzwyczajony do bycia obiektem żartów w mediach i na przyjęciach moich rodziców. Kiedyś śmiałem się z tego na zewnątrz, ale umierałem w środku na szydercze uwagi, że nie traktujemy małżeństwa wystarczająco poważnie – wygłaszane przez ludzi, którzy nic nie wiedzieli o zawiłościach mojej historii.
Ale teraz nie wiem. Tak właśnie ułożyło się moje życie. Nie chciałem, żeby tak było. Pomyślałem, że tak jak moi rodzice, poślubię moją nastoletnią ukochaną i zostanę z nimi na zawsze; mielibyśmy dzieci, żylibyśmy wygodnie i szczęśliwi przechodzili na emeryturę. Ale to nie miała być moja historia i nie przeszkadza mi to.
Biegłem dalej, tak naprawdę nie słysząc reszty tej rozmowy, ponieważ moja głowa była zbyt zajęta wypełnianiem się negatywnymi myślami i paplaniną. Mój mózg szympansa przeszedł na nadbieg. Byłem bezużyteczny. I wtedy przypomniałam sobie, dlaczego byłam zamężna więcej niż raz i dlaczego te związki się skończyły. Pamiętałam, jaka byłam silna i jak wychowałam swoje dzieci na dobrych, życzliwych ludzi. Przypomniałam sobie, że nigdy nie pozwoliłam, by gorycz weszła do mojego serca i mimo wszystko wierzyłam w dobroć i miłość i to właśnie przywiodło mnie, Nicka (jej obecny mąż).
Szukaj sukcesu i lekcji z porażki
Uczenie się zdobywa się poprzez doświadczenie, a jeśli twoje doświadczenie jest tylko gładkością, radością i światłem, nigdy nie zrozumiesz siły charakteru potrzebnej do pokonania szorstkości, smutku i ciemności. A jeśli tak, to jaką masz radę? Od nas zależy szukanie sukcesu w tym, co robimy, zwłaszcza w tych, które nie układają się tak, jak byśmy tego chcieli. Nie mówię, że będziesz musiała wiele razy się żenić, zanim znajdziesz szczęście. Boże, nie – mam nadzieję, że nie! Ale jeśli to zrobisz, nie pozwól, aby opinie osób, które cię nie znają lub nie rozumieją twoich okoliczności, sprawiły, że źle się z tym czujesz. Porażka zawsze dzieje się z jakiegoś powodu. Po prostu nie możesz tego wtedy zobaczyć.
Tak naprawdę istnieje tylko jedna definicja porażki i wtedy przestajemy próbować. Rzeczy, które nie działają tak, jak planowałeś lub chciałeś, coś idzie nie tak, rzeczy się rozpadają, popełniają błędy, mieszają się… To wszystko to samo i są po prostu częścią doświadczenia życiowego. Niektóre błędy będą ogromne – będą upokarzające, zawstydzające w skali klipu na YouTube, który stał się wirusowy. To nie ma znaczenia. Podnieś się, odkurz i zacznij od nowa. Otóż to. To wszystko, co możesz zrobić.
WIĘCEJ: Luźna kobieta Andrea McLean daje fanom „zazdrość o ogród”, udostępniając inspirujący film z praktyki jogi detoksykującej
Zrobienie tego zmieniło dla mnie grę. Nie mogę tego wystarczająco podkreślić. Gra. Zmieniacz. Kiedy coś idzie nie tak, kiedy już mam swój gniew i wyładowywanie się z drogi – tak, jestem wściekły i venter: muszę pozbyć się całej frustracji, złości, zranienia i zdenerwowania z mojego systemu, zanim będę mógł skup się na rozwiązaniu – szukam lekcji. Czego mam się z tego nauczyć? Zawsze jest punkt w niepowodzeniu, nawet jeśli ma cię nauczyć, żebyś nigdy więcej nie robił niczego.
szkockie imiona dla dzieci
Wdzięczny za niepowodzenia
Widzę, jak ważne jest, abyś wiedział, w jakim stopniu zawiodłem i nawaliłem. I jak przez to przeszłam. I jakie to dziwne – prawie chcę to wyszeptać, bo wydaje się to takie dziwne – jestem wdzięczny, że tak się stało. Kiedy znalazłem się w oku burzy, było nie do pomyślenia, że kiedykolwiek poczuję wdzięczność za moją sytuację. Ale jestem wdzięczna za wszystko, czego się w tym czasie nauczyłam. Nauczyłem się już nigdy nie być taki głupi. To jest dane. Ale nauczyłem się też wracać do podstaw. Czuję się komfortowo.
Wielkie dania na wynos
Porażka jest po prostu częścią życiowego doświadczenia – każdy popełnia błędy.
Każda porażka dzieje się z jakiegoś powodu – a każda z nich daje nam potężną lekcję życia.
Warto zastanowić się nad rzeczami w życiu, które nie powiodły się tak, jak oczekiwaliśmy: zapytać, dlaczego poszło źle i czego nauczyliśmy się z tego doświadczenia.