Nikt nigdy nie zaprzeczy, że wspieranie może być trudnym doświadczeniem - ale jest również niezwykle satysfakcjonujące.
Tutaj mama trojga Andrei, która ocenia, że ona i jej mąż opiekowali się około 70 dziećmi przez 10 lat jako rodzice zastępczy, opowiada nam o wzlotach i upadkach opieki oraz ujawnia, co to jest naprawdę lubię się przywitać, a potem do widzenia ...
Mój mąż i ja po raz pierwszy pomyśleliśmy o wspieraniu 13 lat temu
Zainspirowali nas niektórzy znajomi, którzy opiekowali się przez 15 lat i sprawili, że wydawało się to bardzo normalną częścią życia rodzinnego. Początkowo poradzili nam, aby złożyć wniosek do prywatnej agencji zastępczej, ponieważ bylibyśmy bardziej skłonni do uzyskania indywidualnej uwagi i pomocy w naszych miejscach docelowych, a wynagrodzenie również było lepsze.
Jednak po przeprowadzeniu niektórych badań dowiedzieliśmy się, że władze lokalne były pierwszym miejscem, w którym przechodzą wszystkie przybrane dzieci i że dzieci zarejestrowane w prywatnych agencjach będą miały większe problemy z zachowaniem. Ponieważ byliśmy nowi w tym procesie, chcieliśmy się w to zaangażować - pieniądze i tak nie były naszym priorytetem, dlatego zdecydowaliśmy się na współpracę z radą.
Po uzyskaniu zgody - po wielokrotnym przeprowadzeniu wywiadu i dochodzenia - bardzo dokładnie - braliśmy udział w spotkaniach grupowych z innymi potencjalnymi rodzicami zastępczymi. Następnie musieliśmy zostać zatwierdzony przez panel. Zostanie przybranym rodzicem zajmuje dużo czasu i inwestycji - zajęło nam około roku, aby w końcu przejść przez system.
Potem czekasz tylko, aż zadzwoni telefon z pytaniem, czy możesz wesprzeć dziecko. Możesz czekać przez dwa tygodnie, tak jak my, lub przez wiele miesięcy.
Pierwsze dziecko, które otrzymaliśmy, odbyło się w trybie awaryjnym
Przyjechał do naszego domu radiowozem, który według pracownika opieki społecznej był bardzo niezwykły. Miał zaledwie 18 miesięcy i został usunięty z niestabilnej sytuacji w gabinecie lekarskim i przywieziony prosto do nas. Jego mama też przyjechała i wyszła wkrótce potem.
Wszyscy byliśmy bardzo zdenerwowani, ale naprawdę podekscytowani. Został z nami przez dwa miesiące i był to cudowny czas. W jego domu miał miejsce problem przemocy domowej, więc został z nami, dopóki nie zniknął partner jego matki - jego opieka pod opieką prawdopodobnie była katalizatorem rozpadu ich związku.
Został przydzielony do swojej mamy, ponieważ udowodniła władzom, że jest w stanie się nim opiekować i że będzie bezpieczny. Dobrze się z nią dogadywaliśmy i byliśmy bardzo zadowoleni, że wszystko się dla nich udało.
Za każdym razem, gdy wychowujesz dziecko, które przyjeżdża absolutnie nic, twoje wydatki na nie są pokrywane. Na przykład, kiedy wychowywaliśmy bardzo małe dzieci i małe dzieci, otrzymywaliśmy pieniądze na pokrycie kosztów pieluszek, ubrań i innych przedmiotów, których zwykle nie mielibyśmy w domu. Wszystko, czego potrzebujesz, to wolny pokój dla każdego z nich jako sypialnię - z wyjątkiem sytuacji, gdy rodzeństwo spotyka się w wieku poniżej ośmiu lat, mogą dzielić pokój.
Odtąd przychodziły i odchodziły dzieci w różnym wieku i ze wszystkich środowisk. Kiedy otrzymaliśmy malucha, moje dzieci były naprawdę podekscytowane - absolutnie uwielbiały maluchy.
Jednak nie zawsze żeglowanie było proste
Zdarzały się sytuacje, w których nasze własne dzieci czuły się nieco wypychane przez wychowane starsze dzieci i nastolatki lub się z nimi kłóciły. Myślę, że podobało im się to, gdy byli młodsi, ale z wiekiem było nieco trudniej.
Nie zawsze możesz powiedzieć, jak długo będziesz wychowywać dziecko. Czasami założenie zastępcze psuje się, co oznacza, że z różnych powodów nie możesz sobie poradzić z opieką nad dzieckiem, a pracownik opieki społecznej spróbuje znaleźć dla niego miejsce do życia. Mieliśmy jedną awarię miejsc pracy z powodu starć między dziećmi.
Czasami trudno byłoby zarządzać relacjami w gospodarstwie domowym. Kiedy pojawia się dziecko, które wie, że nie jest częścią oryginalnej rodziny, możesz stale zmieniać swoje zachowanie wobec wszystkich, aby upewnić się, że nie czujesz, że faworyzujesz własne dzieci nad nimi. Podobnie nie chcesz, aby twoje własne dzieci czuły się, jakby zostały zdegradowane poniżej przybranych dzieci.
rzeczy do zrobienia z zachwytem anioła
Po pięcioletniej opiece nad dziećmi mój najstarszy zapytał, czy możemy zrobić sobie przerwę, aby ostatni rok przed uniwersytetem spędził z rodziną.
Przez pewien czas nie byliśmy tylko piątką z nas, a przynajmniej nie przez długi czas
Jego tata i ja całkowicie zrozumieliśmy i zgodziliśmy się, i cieszymy się, że zrobiliśmy sobie przerwę. Teraz, mając dwójkę dzieci na uniwersytecie, robimy tylko przerwy, które trwają od popołudnia do tygodnia.
Mój mąż i ja zawsze mówiliśmy, że chociaż zawsze bierzemy pod uwagę uczucia naszych własnych dzieci dotyczące opieki i zatrzymalibyśmy to całkowicie, gdyby o to poprosili, cieszymy się, że daliśmy naszym dzieciom szansę dorastania, mając świadomość, jakie mają szczęście.
Życie z dziećmi z różnych środowisk, które nie były tak szczęśliwe jak one, zapewniło im niesamowitą perspektywę i prawdziwe pragnienie pomagania innym. Są bardzo wdzięczni za to, co mają, i rzadko biorą cokolwiek za pewnik.
Pokazanie niektórym z tych dzieci, że życie rodzinne może być pozytywne, kochające i funkcjonalne, było niesamowite
Pewnego razu przywiązaliśmy się do małego chłopca, który był z nami przez 18 miesięcy - najdłużej wychowywaliśmy dziecko. Przyszedł, gdy miał dziewięć dni, a kiedy wyszedł, wszyscy usiedliśmy na kanapie i wypłakaliśmy oczy.
Pożegnanie się z nim było jedną z najbardziej druzgocących rzeczy, przez które przeszło każde z nas. W tym momencie mój mąż i ja zastanawialiśmy się, czy warto poddać to naszym dzieciom - ale wszyscy zgodziliśmy się, że tak satysfakcjonujące jest to, że jest on częścią rodziny, że korzyści przeważają nad negatywnymi.
Raz też dostałem SMS-a od jednego z dzieci, które pielęgnowałem w Dzień Matki, czytając: „Szczęśliwy Dzień Matki jedynej osobie, która dała mi pojęcie, jak powinna wyglądać matka”. Wiedzieć, że krótkie okno czas, kiedy byli z nami, mieli tak pozytywny wpływ, jest naprawdę niesamowity.
Aby odnieść sukces we wspieraniu, wystarczy być normalną rodziną, która chce pomóc
Ludzie często myślą, że musisz mieć niesamowite, charytatywne zdolności, ale tak naprawdę nie - każdy, kto dba o dzieci i chce zapewnić im regularne gospodarstwo domowe, może to zrobić.
Ludzie mówią mi, że nie mogliby być przybranym rodzicem, ponieważ dla każdego dziecka byłoby to dla nich zbyt trudne. Życie jest trudne, a to, przez co przeszło wiele tych dzieci, jest znacznie trudniejsze niż to, z czym się spotkasz, kiedy się z nimi pożegnasz. To okropne, ale musisz żyć dalej i pomagać następnemu dziecku.